نقد فیلم پل جاسوسان (Bridge of Spies - 2015)

وقتی اسم هایی مثل اسپیلبرگ ، تام هنکس و برادران کوئن مطرح می شود خیلی سخت است که هیجان زده نشوید. پل جاسوسان فیلم خوش ساخت و شدیدا درگیرکننده و جذابی است ولی از آن چیزی که انتظار داشتم پایین تر است. ارزش دیدن دارد ولی به نظرم یکی از بهترین فیلم های 2015 نیست. تام هنکس استاد بازی در این گونه نقش هاست. یک از آن آدم های خبره و با تجربه که همان اندازه که بدبین است ، ایده آل گرا هم هست. امی رایان (همسر داناوان) و سباستین کخ (وکیل آلمان شرقی) به عنوان بازیگر مکمل عملکرد خیلی خوبی از خود ارائه می دهند. ولی کسی که بازی خیره کننده و فوق العاده ای را از خود به نمایش گذاشته است مارک رایلنس بازیگر نقش Abel است. او که شخصیتی آرام ، با حوصله و پخته دارد توجه تماشاگران را به خود جذب می کند. اجرای فوق العاده رایلنس باعث می شود که در تمامی صحنه ها از بقیه بازیگران حتی تام هنکس برتر باشد و به اصطلاح صحنه را از آن ها بدزدد و از آن خود کند.

 اگرچه فیلمنامه را برادران کوئن به همراه مت چارمن نوشته اند اما داستان فیلم خیلی سر راست است و خصوصیت همیشگی نوشته های برادران کوئن را ندارد. طنز و شوخی های غیر مرسوم برادران کوئن فقط در دیالوگ های تام هنکس دیده می شود (برای مثال جوابی که تام هنکس به مامور CIA می دهد) و در مجموع به نظر می رسد که قلم مت چارمن در کل فیلمنامه غالب است.

* این مطلب قبلا در سایت کافه سینما منتشر شده است.