بارتون فینک و برادران کوئن

اهمیت سینمای "برادران کوئن" بر هیچ کس پوشیده نیست،این دو برادر که آثاری همچون" Fargo,The Big Lebowski ,No Country for Oldman" را در کارنامه خود دارند غیر معمول بودن خود را به اهالی سینما ثابت کرده اند. با وجود این که در فیلم های آنان داستان هایی معمولی بیان می شود اما شخصیت های معمولی داستان(چه مثبت و چه منفی)گاهی عکس العمل هایی از خود بروز می دهند که کاملا غیر معمول و غیر قابل پیشبینی است،در واقع "کوئن ها"تقریبا در تمامی فیلم هایشان میخواهند واقعیت درونی و پنهان افراد را نمایان سازند،واقعیت هایی که گاه بیننده انتظار آن را نمیکشد ،همان طور که خودشان گفته اند:ما هیولاهایی میسازیم که گاه خودمان هم قدرت کنترل آن ها را نداریم.

اما فیلم مورد بحث "Barton Fink 1991" است که کاملا از این قاعده اطاعت می کند،داستان در مورد نویسنده ای به همین نام است که پس از موفقیت تئاتری که نوشته به لس انجلس دعوت می شود تا برای یک فیلمی در ژانر ورزشی فیلمنامه ای بنویسد اما جوهر ذهنش پس از ورود به هتلی غیر معمولی خشک می شود...

"کوئن ها" در این فیلم تنهایی انسان و جدال او برای تغییر اطرافش به گونه ای که خودش احساس بهتری کند و شکست او در این مسیر را بسیار زیبا در قالب کمدی ای سیاه به خوبی گنجانده اند،جدالی طاقت فرسا که منجر به خیزش همان هیولا به سبک "برادران کوئن" می شود،اما شاید پیروزی این هیولا که می توان گفت در درون تمامی انسان هاست در نهایت یک شکست برای خود فرد نباشد،شاید "کوئن ها" با نشان دادن این موضوع سعی در این دارند که گاهی باید گذاشت تا این هیولا فرمان امور را به عهده بگیرد!!

زیبایی این اثر در جای جای فیلم قابل لمس است،از نما های متقارن دوربین تا زوایای غیر معمول آن،از قرار دادن رنگ بندی های آزار دهنده برای نشان دادن زجر کشیدن فرد تا قرار دادن موسیقی های دلنشین برای رهایی فرد،از تدوین استادانه تا فیلمبرداری بدون نقص،همه و همه با امضا "کوئن ها" که سبکی زیبا را با ترکیب کردن این المان ها به وجود آورده اند.

شاید بتوان این فیلم را به عنوان اعتراضی به فاشیسم در سینمای هالیوود دهه 40 دانست،اما تمرکز زیاد بر روی این موضوع کار درستی نیست زیرا هدف اصلی "کوئن ها" نشان دادن خیزش آتشی درونیست که در انتهای فیلم زبانه خواهد کشید،همان طور که در طول فیلم بیننده شاهد آب شدن چسب کاغذ دیواری اتاق شخصیت اصلی به دلیل گرماست اما بیننده این گرما را از محیط می بیند نه از جهنم درونی شخصیت های فیلم تا زمانی که در انتهای فیلم با سکانسی افسانه ای روبه رو می شود،سکانسی سورئال که زبانه های آتش جهنم درون ذهن شخصیت مورد نظر را نشان می دهد تا بیننده برای لحظه ای هم شده آن را احساس کند،شخصیتی که نمی توان به خاطر کارهایش به آن خرده گرفت،شخصیتی که بعد از دیدن جهنم درون ذهنش بیننده با او احساس همدردی می کند زیرا خیلی از افراد ممکن است با این آتش در حال دست و پنجه نرم کردن باشند.

در انتها " Barton Fink 1991" یک کمدی سیاه با امضا "کوئن ها" در سرتاسر آن است،بنابراین بیننده با اثری معمولی روبه رو نیست،بیننده باید در هنگام دیدن این فیلم این موضوع را در ذهن داشته باشد که هدف "برادران کوئن" این است که ثابت کنند که تنهایی و غیر معمول بودن در جامعه برای افراد با اینکه ممکن است سخت باشد اما امکان دارد که به وجود آوردن اثری زیبا و یا جنایتی زشت بی انجامد،موضوعی که خیلی ها باید به آن توجه داشته باشند.

نویسنده : سهند نژاد حسینی

اختصاصی فیلمبازان