Hell or High Water یک کلاسیک واقعی

Hell or High Water یکی از فیلم های با ارزش و دیدنی 2016 است،نام این فیلم در اصطلاح به معنای انجام دادن یک عمل، هر چقدر هم سخت و غیر ممکن است و به فارسی میتوان آن را "دشوار وغیرممکن" ترجمه کرد،اما از گشتن به دنبال مترادف یک اصطلاح انگلیسی که بگذریم به خود فیلم خواهیم رسید،فیلمی که خیلی سریع و به نحوی کاملا حرفه ای بیننده را به یاد فیلم های پلیسی دهه های 40 تا 60 میلادی می اندازند،فیلم هایی که در آن پلیس یا شخصیت مثبت به دنبال یک قاتل، یک مظنون یا یک دزد بود و این عمل به یک بازی موش و گربه تبدیل می شد و پلیس همیشه یک قدم عقب بود و با توجه به ساده و پیش پا افتادن همچنین خط داستانی،این ترکیب توانست در زمان خود طرفداران زیادی را به خود جذب کند و در مواردی حتی آثار به یادماندنی و با ارزشی همچون the touch of evil  وDouble Indemnity  تولید شد.

اما این گونه فیلمها که در اصطلاح فیلم های Noir  خوانده می شدند  همانند خیلی از ژانر ها با توجه به استخراج بیش از حد هالیوود، رنگ و لعاب خود را از دست دادند،و تعداد فیلم های انگشت شماری همچون Chinatown  و L.A confidential  و  Memento و تعدادی دیگر توانستند این ژانر را در سال های بعد تا حدودی جان ببخشند،و شاید یکی از بهترین و آخرین نمونه ها تا امروز No country for old men  باشد،و البته فیلم مورد بحث یعنی Hell or High Water.

فیلم از نظر فضا سازی و اتمسفر شباهت بسیار زیادی به اثر No country for old men  برادران کوئن دارد،البته از نظر شخصیت پردازی و مفهوم کاملا متفاوت است،فیلم از میانه داستان شروع می شود،در جایی که مشاهده می کنیم که شخصیت های اصلی فیلم در حال دستبرد زدن به یک بانک هستند و تقریبا تا 20 دقیقه ابتدای فیلم دلیل این کار مشخص نیست،اما همانطور که داستان با ریتم تند خود جلو میرود،شخصیت ها رنگ خود را بیشتر نمایان میسازند و اهداف مشخص شده و سپس نقطه مقابل شخصیت های اصلی فیلم که همان پلیس داستان است رونمایی می شود.

به خوبی می توان مشاهده کرد که کارگردان فیلم (دیوید مکنزی) تمام تمرکز و تلاش خود را کرده تا فیلم از چهار چوب فیلم های کلاسیک خارج نشود. بله تاریخ ساخت فیلم سال 2016 است اما این فیلم از هر نظر یک اثر کلاسیک است،نما ها،تعلیق ها،دکوپاژ و میزانسن فیلم کاملا به آثار کلاسیک وفادار بوده و خیلی منسجم از آب در آمده است.

تنها نقطه ضعف فیلم این است که در زمان های بسیار کوتاهی دچار بومی گرایی شده و دیالوگ های شخصیت ها و موسیقی فُلک فیلم، بیننده های بین المللی را از فضا دور می کند،اما این موضوع آنقدر نیست که بیننده را آزار دهد.شخصیت پردازی هم در این فیلم به گونه ای بوده که بیننده تردیدی در تمیز دادن خوب از بد ندارد اما این موضوع به معنای ساده بودن شخصیت ها نیست بلکه فیلمنامه به گونه ای طراحی شده که بیننده را درگیر قرار دادن شخصیت ها در گروه بد و خوب می کند.

اما جدا از فضا سازی عالی فیلم،این فیلم یک اثر دیالوگ محور است،نه به این معنی که دیالوگ های زیادی در آن است بلکه به این معنا که دیالوگ ها با هدف و معنای خاص بیان می شوند و دیالوگ های اضافی و بیهوده در آن وجود ندارد،این موضوع با فیلمبرداری زیبا توانسته حال و هوای فیلم های وسترن را نیز تا حدود زیادی در آن زنده کند.

در انتها باید گفت که Hell or High Water مجموعه ای از تصاویر،دیالوگ ها و صحنه های ناب و دیدنی است،مجموعه ای که احساس دیدن یک فیلم پلیسی و تعقیب و گریز های خوب سینما را برای بیننده زنده می کند در حالی که تجربه جدیدی برای او می سازد، Hell or High Water همانطور که گفته شد یک اثر کلاسیک در دورانی مدرن است که توانسته به خوبی بیننده را تا پایان درگیر خود کند.

سهند نژاد حسینی

اختصاصی فیلمبازان