4 ماه و 3 هفته و 2روز و یک فیلم

فیلم " 4Months 3 Weeks And 2 Days" را می توان به عنوان یک مستند نیز در نظر گرفت،مستندی درباره تقلا کردن یک دختر جوان در جامعه ای که آن چنان هم دور از جامعه ایران نیست."کریستیان مونی" با این فیلم چالش های روبه روی یک انسان را در مسیر کمک کردن به دوستش نشان میدهد،چالش هایی که گاهی از حد و مرز های عادی خیلی فرا تر می رود. 

داستان از جایی شروع میشود که در دهه 80 میلادی "گابیتا" پس از این که متوجه میشود حامله است تصمیم میگیرد که سقط جنین کند،عملی که در آن زمان کشور رومانی غیر قانونی بود و در این مسیر "اوتیلیا" که دوست اوست به کمک او می آید.بیننده در این اثر این دو دوست را در سفری از اشتباهات،حماقت ها،خستگی ها،ستم ها و نا امیدی ها دنبال می کند،سفری که در آن شخصیت "اوتیلیا" بار سنگینی را در آن به دوش می کشد.

"اوتیلیا" نه تنها بار سنگین مشکل دوستش را به دوش می کشد،بلکه با مشکلات شخصی خودش نیر دست و پنجه نرم می کند،به عنوان مثال وقتی که او به نامزدش می گوید که مشکلی بزرگ دارد و نمی تواند به مراسم تولد مادرش برود او باز هم اصرار به حضور او میکند و این امر را به آزمایشی برای عشق "اوتیلیا" تبدیل می کند،در حالی که افرادی که این کار را می کنند نمی دانند که گاهی کوتاه آمدن نشاند دهنده عشق خودشان به طرف مقابل خواهد بود.

"اوتیلیا" همچون قهرمانی است که در طول فیلم با چالش های زیادی رو به رو میشود،و نکته جالب فیلم اینجاست که ارتباط دادن اتفاقات فیلم با جامعه امروزه ایران کار ساده ای برای بیننده ای باهوش است،اتفاقاتی که به سادگی می تواند برای خیلی از دختر های ایرانی نیز افتاده باشد. فیلم از نظر مفهوم داستانی مضمونی اجتماعی را روایت می کند و این کار را به نحوی کاملا فکر شده توسط تکنیک های سینمایی انجام می دهد تا قدرت برخورد اتفاقات را هرچه بیشتر به بیننده القا کند.به عنوان مثال فیلم از هیچ گونه موسیقی بهره نمیبرد و فقط از دیالوگ های تقریبا کوتاه و سکوت های کشنده تشکیل شده و همه این ها با دوربینی که به ندرت تکان می خورد به تصویر کشیده شده،عنصری که در فیلم های "میشل هانکه" به سادگی قابل تشخیص است.یکی از سکانس های زیبای فیلم زمانی است که "اوتیلیا" در جشن تولد مادر نامزدش پشت میزی نشسته که افراد اطراف آن در حال سیگار کشیدن و حرف های تحقیر آمیز هستند و به او هیچ توجهی نمیکنند،ثابت بودن دوربین در این سکانس و تمرکز آن روی "اوتیلیا" بیننده را در فشاری که تحمل می کند شریک میسازد تا حدی که بیننده آرزو می کند که "اوتیلیا" چنگالی را در چشم یکی از افراد فرو کند.

نکته قابل اشاره دیگر هم وسواس فیلمنامه نویس در جزئیات است،وسواسی که به هرچه طبیعی تر شدن فیلم کمک شایانی کرده است.اما چیزی که بیننده را در این تجربه بیشتر تکان خواهد داد نگاه مغموم و کوتاه "اوتیلیا" به دوربین پیش از پایان فیلم است،نگاهی که با آن فشار عظیمی به بیننده وارد می کند،فشاری که باعث میشود حتی پس از پایان فیلم هم مخاطب به فکر فرو برود.

در کل فیلم قدرتمند "4Months 3 Weeks And 2 Days" داستان رفاقت،فداکاری،فشار های اجتماعی و قدرت یک انسان است،انسانی که در عین سادگی قدرت به دوش کشیدن غم ها و سختی های زیادی را دارد.

 **سهند نژاد حسینی**